- ابراهیمی، ا. ا.؛ س. اعرابی و م.م. خالویی (1392)، «مقایسه سلامت روان و مؤلفههای روانشناسی مثبت (امید و شادی و معنویت) در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان برحسب سالهای مختلف تحصیلی و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی آنان»، مجله دانشکده پزشکی اصفهان، س31، ش261، ص1885−
- اژدریفر، پ.س؛ ق. قاضی و ر.ا. نورانیپور (1389)، «بررسی تأثیر آموزش عرفان و معنویت بر سلامت روان دانشآموزان»، فصلنامه اندیشههای تازه در علوم تربیتی، س۲، ش18، ص105−
- امین خندقی، م. و ح. پاکمهر (1390)، «ارتباط بین سلامت روان و تفکر انتقادی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد»، اصول بهداشت روانی، س13، ش2، ص114−
- امینایی، م؛ م. اصغری ابراهیمآباد، م. آزادی و ر. سلطانیشال (1394)، «بررسی اعتبار و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه معنویت پارسیان و دونینگ»، ماهنامه اصول بهداشت روانی، س17، ش3، ص129ـ134.
- امینی، ن.؛ ع.ا. نیایش و م.ع. رحمانی (1394)، «بررسی اثربخشی آموزش حل مسئله و تفکر انتقادی بر سلامت روان دانشآموزان دختر و پسر راهنمایی شهرستانهای مهر و لامرد»، اولین کنفرانس بین المللی روانشناسی و علوم تربیتی، شیراز.
- ایراندوست، م. ح (1397)، «چیستی معنویت و سیر معناپذیری آن در غرب»، فلسفه دین، س15، ش2، ص527−
- بهامین، ق.؛ ف. دارویفرد و ی.ز. صادقیفرد (1397)، «نقش واسطهای معنویت در سلامت روان و گرایش به مصرف مواد مخدر»، پژوهش در دین و سلامت، دوره 4، ش4، ص69−
- بهرامی دشتکی، ه. (1387)، «معنا و معنویت از دیدگاه روانشناسان»، فصلنامه راه تربیت، س5، ش10، ص145−
- جانسون، ر (1396)، معنویت در مشاوره و روان درمانی: رویکردی آمیخته برای توانمندسازی مراجعان، ترجمه س. مطهری، تهران: آوای نور.
- جلالی، ق. (1386)، «تأثیر معناسازی در کار بر شادی و فرسودگی شغلی کارمندان دانشگاه اصفهان»، کارشناسی ارشد، مدیریت آموزشی، دانشگاه اصفهان.
- جوادی آملی، ع (1383)، ادب فنای مقربان، قم: مرکز نشر اسراء.
- جوادیپور، م.؛ گ. نیرومند و ف. کردستانی (آبان 1392)، «بررسی ارتباط بین سلامت روان و تفکر انتقادی دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز»، مجله واحد علوم تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی، دوره 8، ش3، ص135−
- حمید، ن. و ز. دهقانیزاده (1391)، «رابطه بین معنویت، تعهد سازمانی و سلامت عمومی با عملکرد شغلی در پرستاران بالینی»، فصلنامه مدیریت پرستاری، س1، ش2، ص20−
- خلیلی، ح. و م. سلیمانی (۱۳۸۲)، «تعیین اعتماد، اعتبار و هنجار نمرات آزمون مهارتهای تفکر انتقادی کالیفرنیا فرم (ب)»، مجله دانشگاه علوم پزشکی بابل، ویژهنامه مقالات آموزش پزشکی (2)، ص84−
- سفیری، خ.؛ م. میرسندسی و ف. عموعبداللهی (1395)، «بررسی رابطه تفکر انتقادی و ابعاد اصلی دینداری در بین دانشجویان کارشناسی ارشد»، مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران، دوره 5، ش3، ص457−
- سیف ، ع. ا. (1399)، روانشناسی پرورشی نوین، تهران: انتشارات دوران.
- شاکرنژاد. ا. (1399)، «تحلیل نشانههای گفتمانی معنویتگرایی جدید و بررسی تأثیرات احتمالی آن بر سبک زندگی دینی»، فصلنامه قبسات، س25، ش95، ص61−
- شولتز، د. پ. و س. آ. شولتز (1389)، نظریه شخصیت، ترجمه سیدمحمدی، تهران: نشر ویرایش.
- شهیدی، ش. و س. فرجنیا (1391)، «ساخت و اعتباریابی پرسشنامه «سنجش نگرش معنوی»، روانشناسی و دین، س5، ش3، ص97−
- طباطبایی، م. ح (1385)، معنویت تشیع، قم: انتشارات تشیع.
- فتحی،ا. ا. و ا. امرانی (1395)، «نقش و کارکرد دین و معنویت در سلامت روانی»، بصیرت و تربیت اسلامی، دوره 13، ش37، ص45−
- فرمهینی فراهانی، م. و ف. پیداد، (1395)، مهارتهای زندگی (ده مهارت کلیدی زندگی)، تهران: شباهنگ.
- کریمی، ع. ا (1388)، عشقدرمانی، رواندرمانی عارفانه (براساس قصه شاه و کنیزک)، تهران: نشر دانژه.
- مبینی، م (1388)، «اهمیت و جایگاه معنویت در زندگی خانوادگی/تأثیر معنویت بر خانواده»، مجله طوبی، ش38، ص41−
- محرمزاده، س (1396)، «تأثیر مذهب و معنویت بر سلامت روان جامعه ایرانی»، اولین دوره کنفرانس بینالمللی فرهنگ آسیبشناسی روانی و تربیت.
- مطهری، م (1395)، مجموعه آثار، تهران: انتشارات صدرا.
- مظاهریسیف، ح.ر (1389)، جریانشناسی انتقادی عرفانهای نوظهور، تهران: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
- معروفی، ی.؛ م.ر. یوسفزاده و ف. بخشکار (1391)، «رابطه بین مهارتهای تفکر انتقادی و سلامت روانی دانشآموزان دختر دوره پیشدانشگاهی شهر همدان»، مجله پزشکی بالینی ابنسینا، س19، ش1، ص53−
- ملکشاهی، ف.؛ ع.ر. بیات و ع. محرابی (1396)، «بررسی رابطه عقلانیت و دینداری»، اولین همایش ملی علوم اجتماعی، علوم تربیتی، روانشناسی و امنیت اجتماعی.
- میرزامحمدی، م.ح؛ م. فرمهینی فراهانی و س. اسفندیاری (1390)، «بررسی نقش آموزشهای دینی در سلامت فردی و اجتماعی»، نشریه مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی، ش2 (پیاپی 47)، ص20−
- میرمهدی، س.ر؛ م. صفارینیا و ا. شریفی (1393)، معنویت درمانی و رویکرد روانشناسی مثبتنگر، تهران: آوای نور.
- وست، و. (1397)، روان درمانی و معنویت، ترجمه ش. شهیدی و س. شیرافکن، تهران: رشد.
- هویت، د. و د. کرامر (1395)، روشهای آماری در روانشناسی و سایر علوم رفتاری، ترجمه ح. پ. شریفی، ج. نجفیزند، م. میرهاشمی، د. معنویپور و ن. شریفی، تهران: سخن.
- یونگ، ک.گ (1390)، روانشناسی و دین، ترجمه ف. رحمانی، تهران: علمی و فرهنگی.
- Coppola, I., Rania, N., Parisi, R. & Lagomarsino, F. (2021), Spiritual Well−Being and Mental Health During the COVID−19 Pandemic in Italy, Front, Psychiatry.
- Cosgrove, L. (2005), When labels mask oppression: implication for teaching psychiatric taxonomy to mental Health Coeuselors, Journal of mental health counseliug, 27, 4: 283−
- Dewey, J. (1982), How we think. Mass, heath originally published.
- Facione, P. A. & Facione, N. (2008), Critical thinking and critical Judgment, Optometric Education. 3(33).
- Edens, K. & Shields, C, (2014), A Vygotskian approach to promote and formatively assess academic concept learning, Assessment & Evaluation in Higher Education, 40(7): 928-942.
- Focione, P. A. (1990), The Delphi Report, American philosophical Assaciation.
- Goldberg, D. P. & Hillier, V. F. (1979), A scaled version of the General Health Questionnaire, Psychological Medicine, 9(1), 139–145.
- Goldberg, D. P. & Williams, P. (1988), A user’s guide to the General Health Questionnaire, U.K.: NFER−
- Jones, T. (2017), Playing Detective to Enhance Critical Thinking, Teaching and Learning in Nursing, 12(1), 73−
- Kao, L. E., Peteet R. & Cook, C. C. H. (2020), Spirituality and mental health, Journal for the Study of Spirituality, Volume 10, p.42−54.
- Kline, R. B. (2010), Principles and practice of structural equation modeling.
- Kuhn, D. (2019), Critical Thinking as Discourse, Human Development, Vol. 62 , No.3:146−
- Marin, L. & Halpern, D. F. (2011), Pedagogy for developing critical thinking in adolescents: Explicit instruction produces greatest gain, Thinking Skill and Creativity 6: 1−
- Martínez , R. (2022), Religion, spirituality and mental health: the role of guilt and shame, Journal of Spirituality in Mental Health.
- McPeck, J. E. (2016), Critical thinking and education,
- Mental Health, Annual report of WHO (2022), Mental health: strengthening our response.
- Oman, D. & Lukoff, D. (2018), Why Religion and Spirituality Matter for Public Health, p.225–243.
- Parsian N. (2009), Developing and validating a questionnaire to measure spirituality: A psychometric process. Global journal of health science; 1(1): 2.
- Phan, H. P. (2010), Critical thinking as a self−regulatory process component in teaching and learning. Psicothema, 22(2): 84−
- Popil, I. (2011), Promotion of critical thinking by using case studies as teaching method, Nurse Education Today, 31(2), 204−
- Poul, R. (2005), The state of Critical Thinking Today, New Direction for community colleges. No. 130.
- Rippentrop, E. A., Altmaier, E. M. Chen, J. J., Found, E. M., Keffala, V. J. (2005), The relationslip between Religion/spirituality and physical Helth, mental Helth & pain in chronic pain population, Pain, 116: 311−
- Sanyal, P., Wagani, R. & Meena, S. (2020), Does spiritual intervention contribute in Mental Health & Well−being?: a critical review. 3D: IBA J Manage Leadersh, 11, 43–58.
- Suliman, W. & Halabi, J. (2007), Critical thinking, self steem & state anxiefy of nursing students, Nurse education, 27(2): 162−
- Thune−Boyle, I. C., Stygall, J. A., Keshtgar, M. R. & Newman, S. P. (2006), Do religious/spiritual coping strategies affect illness adjustment in patients with cancer? A systematic review of the literature. Social Science & Medicine, 63(1): 151−
- Walker, S. E. (2003), Active learning strategies to promote critical thinking, Journal of Athletic Training, 38 (3): 263−
- Williams, A. (2010), Spiritual therapeutic landscapes and healing: A case study of St. Anne de Beaupre, Quebec, Canada, Social Science & Medicine, 20, 160–163.
- Zhang, H., Hook, J. N., Hodge, A. S., Van Tongeren, D. R., Davis, D. E. & Jin, L. (2022), Nonreligious spirituality, mental health and well−being, Spirituality in Clinical Practice, 9(1), 60–71.
|
