• طراحی الگوی آسیب شناسی روش تربیتی تحمیل به نفس از منظر آیات و احادیث براساس نظریه داده بنیاد

* قرآن کریم.

1. اسلامی‎مهر، یعقوب و همکاران (1399)، «طراحی مدل مفهومی مراحل تربیت مبتنی بر دیدگاه اسلام و دلالت‎های تربیتی آن»، فصلنامه پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی، دوره جدید، ش 46، ص199−220.

2. اسمعیلی زمان آباد، مریم و صدرا علی‎پور (1397)، «روش تربیتی تلقین به نفس و تأثیر آن روی باطن انسان از دیدگاه آیات قرآن»، فصلنامه قرآن و طب، دوره 3، ش 3، ص156−163.

3. ابن ابی‎الحدید، عبدالحمید (1404 ق)، شرح نهج‎البلاغه، تصحیح محمدابوالفضل ابراهیم، قم، آیة‎الله مرعشی نجفی.

4. باقری، خسرو (1382)، نگاهی دوباره به تربیت اسلامی، ج1، چ8، تهران: انتشارات مدرسه.

5. باقری، خسرو (1386)، نگاهی دوباره به تربیت اسلامی، ج2، تهران: انتشارات مدرسه.

6. باقری، خسرو (1389)، درآمدی بر فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی، ج1 و 2، چ2، تهران: انشارات مدرسه.

7. تمیمی آمدی، عبدالواحد محمد و سید جلال الدین محدث (1385ش)، شرح غررالحکم و دررالکلم، ترجمه‎ محمد خوانساری، چ 5، تهران؛ انتشارات دانشگاه تهران.

8. جعفری، بهزاد (1377)، ترجمه تحف العقول (2 جلدی)، قم: نشر صدوق.

9. چشم‎چراغ، عباس (1386)، «آسیب‎شناسی تربیت دینی در مدارس»، مجله کتاب نقد، ش 42، ص155−167.

10. حسین‎زاده، علی و هاجر قاسمی گورتی (1394)، «روش‎های شناختی آسیب‎زا در تربیت، با تاکید بر معارف علوی»، مجله سراج منیر، س6، ش 2، ص57−83.

11. دانایی فرد؛ حسن و نونا مومنی (1387)، «تئوری رهبری اثربخش از دیدگاه امام علیg استراتژی داده‎بنیاد متنی»، فصلنامه انقلاب اسلامی، س4، ش14، ص75−112.

12. دانش، اسماعیل (1389)، «روش‎های خود تربیتی از دیدگاه اسلام»، فصلنامه راه تربیت، س5، ش 11، ص15−36.

13. دلاوری‎پور، محبوبه و محمد مهدی صفورایی (1391)، «شیوه‎های تربیت فرزندان»، فصلنامه مطالعات زنان و خانواده، ش 7، ص13−40.

14. دهخدا، علی اکبر (1391)، لغت‎نامه دهخدا (16جلدی)، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.

15. رفیعی، بهروز (1381)، آرای دانشمندان مسلمان در تعلیم و تربیت و مبانی آن، تهران: انتشارات سمت.

16. ساجدی، ابوالفضل (1386)، «ابزارها و روش‎های آسیب‎زا در تعلیم و تربیت دینی دانش‎آموزان»، فصلنامه انتقادی نظری کتاب نقد، ش42، ص3−31.

17. ساعی، محمود (1380)، اخلاق و تربیت اسلامی، چ15، تهران: انشارات دانشگاه پیام نور.

18. سیوطی، جلال الدین(1424ق)، الدالمنثور فی التفسیر بالماثو، بیروت؛ دارالفکر.

19. شریف الرضی، محمدبن حسین (1424)، نهج‎البلاغه (محمد دشتی)، چ3، مشهد: نشر آستان قدس رضوی.

20. شمخانی، اژدر؛ یاور نورعلیان و مظاهی عاشوری و سعید مالمیر (1393)، «اصول و روش‎های تربیتی از دیدگاه امام خمینیe»، فصلنامه بصیرت و تربیت اسلامی، ش29، ص113−136.

21. شمشیری، بابک و مرضیه نوذری (1390)، «آسیب‎های تربیت دینی کودکان مقطع پیش دبستانی از نظر متخصصان علوم تربیتی، روان شناسی، علوم دینی، ادبیات کودکان و مربیان پیش دبستانی»، مجله تربیت اسلامی، س6، ش 12، ص51−73.

22. صبحی، صالح (1414ق)، فهرس الالفاظ الغریبه المشروحه نهج‎البلاغه، قم: مؤسسة دار الهجرة.

23. طباطبایی، سید محمد حسین (1390)، تفسیرالمیزان، ترجمه سیدمحمد باقر موسوی همدانی، ج1ـ20، قم: دفتر انتشارات اسلامی.

24. طبرسی، حسن بن فضل (1381ش)، مکارم اخلاق، ترجمه ابراهیم میرباقری، تهران: نشرفراهانی.

25. عاملی، حر (1367)، وسائل الشیعه (20 جلدی)، چ6، تهران: انتشارات اسلامیه.

26. قائمی امیری، علی (1387)، حدود آزادی در تربیت، چ3، تهران: انتشارات انجمن و اولیاء و مربیان.

27. قائمی مقدم، محمدرضا (1390)، روش‎های آسیب‎زا در تربیت از منظر تربیت اسلام، چ5، قم: نشر پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.

28. کریمی، عبدالعظیم (1393)، تربیت آسیب زا، تهران: انتشارات انجمن اولیاء و مربیان.

29. کلینی، ابی‎جعفر محمد بن یعقوب بن اسحاق (1392)، اصول کافی (6 جلدی)، ترجمه آیت‎الله محمدباقر کمره‎ای، قم: نشر اسوه.

30. گرامی، سید محمد هادی (1391)، «روش‎های زمینه‎سازی تربیتی در سیره معصومینg، فصلنامه بصیرت و تربیت اسلامی، س9، ش23، ص67ـ104.

31. مجلسی، محمدباقر (1403)، بحارالانوار، تهران: انتشارات دارالکتب الاسلامیه.

32. مرادی، مرتضی (1393)، «گذر پارادایمی از پژوهش‎های کمی به کیفی در علوم انسانی»، مجله رهیافت، ش 57، ص93−116.

33. معین، محمد (1360)، فرهنگ فارسی معین، تهران: انتشارات امیرکبیر.

34. مهرابی، امیرحمزه و همکاران (1390)، «معرفی روش‎شناسی نظریه داده‎بنیاده برای تحقیقات اسلامی»، مجله مدیریت فرهنگ سازمانی، س5، ش23، ص5−30.