نقش داستان حضرت موسی (ع) و حضرت خضر (ع) از منظر قرآن در آموزش تفکر مراقبتی مبتنی بر آموزه های فلسفه برای کودکان

قرآن کریم، ترجمه فولادوند، کهف، 60−82.

1. خادمی، ملوک و فاطمه مهرولی (1394)، «بررسی قصه‌گویی قرآن به‎عنوان روشی فعال در آموزش اخلاق»، تربیت اسلامی، 20(10)، ص51−71.

2. رحیم‌زاده، صمدی و انصاریان (1399)، «تبیین مفهومی تفکر مراقبتی در حوزه فلسفه برای کودکان به منظور طراحی چارچوب مفهومی و ارائه چالش‌های فراروی آن»، مطالعات آموزشی و آموزشگاهی، دوره 9، ش23، ص91-116.

3. رشتچی، مژگان (1398)، «ادبیات داستانی کودکان و نقش آن در رشد تفکر»، تفکر و کودک، سال اوّل، ش2، ص23-37.

4. رشیدی، شیرین؛ سوسن کشاورز، سعید بهشتی و اکبر صالحی (1396)، «ارائه الگوی نظری تربیت عقلانی جهت نظام آموزش و پرورش رسمی و عمومی براساس مبانی معرفت‌شناختی قرآن کریم»، مسائل کاربردی تعلیم و تربیت اسلامی، 2 (2)، ص7−36.

5. ساعی، علی (1398)، روش تحقیق در علوم اجتماعی (با رهیافت عقلانیت انتقادی)، چ7، تهران: سمت.

6. شاهرودی و نورانی‎نگار (1394)، «آداب شاگردی و استادی در بازخوانی آیات مرتبط با موسیg و خضرg»، پژوهش‌های قرآن و حدیث، سال 48، ش1، ص65-87.

7. فیشر، رابرت (1392)، داستان‌هایی برای فکر کردن، سید جلیل شاهری لنگرودی، چ4، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

8. قائدی، یحیی (1395)، مبانی نظری فلسفه برای کودکان، چ1، تهران: مرآت.

9. کشانی، مهدیه؛ عباسغلی رستمی‌نسب و مسعود اخلاقی (1397)، «مؤلفه‎ها و شاخصه‎های «تذکار تفکر به کودکان» بر مبنای آیات قرآن؛ کوششی برای بومی‎سازی فلسفه برای کودکان»، تربیت اسلامی، 26(13)، ص155−181.

10. کم، فیلیپ (1397)، با هم فکر کردن، مژگان رشتچی و فرزانه شهرتاش، چ2، تهران: نشرشهرتاش.

11. کندی، دیوید؛ جوانا هینز و وایت ویوید (1399)، فیلسوفان کوچک، کودکان به‎عنوان فیلسوف، یحیی قائدی، چ2، تهران: آییژ.

12. کوهی‌اصفهانی، ‎هاجر و سوسن کشاورز (1398)، «تفکر مراقبتی از منظر قرآن»، علوم تربیتی از دیدگاه اسلام، 12 (7)، ص169−192.

13. کیانی، باقری، ابوالمعالی الحسینی (1399)، «ساختار وجودی انسان در قرآن و کاربرد آن در ساحات تربیتی مبتنی بر سند تحول بنیادین آموزش و پرورش»، پوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی، سال 29، ش50، ص135-175.

14. مرعشی، سیدمنصور؛ جعفر چراغیان، مسعود صفایی‌مقدم و پروانه ولوی (1397)، «بررسی تطبیقی تفکر اجتماعی در اندیشه علامه طباطبایی و لیپمن و استخراج دلالت‎های آن در برنامۀ آموزش فلسفه برای کودکان»، مسائل کاربردی تعلیم و تربیت اسلامی،1 (3)، ص149−186.

15. مهاجری، محمدکاظم؛ محمدرضا یاسینی و مسعود شریعنی (1392)، «تفکر انتقادی و نقش داستان در پرورش آن (با رویکرد تربیت دینی کودکان(»، بصیرت و تربیت اسلامی، 10، 26، ص31−53.

16. نیکو‌منش، اصغر؛ مهشید ایزدی، حجت‌الله رفیعی شمس‌آبادی و نجمه وکیلی (1400)، «تبیین روش تربیت اخلاقی کودک در هفت سال دوم براساس تعالیم اسلامی»، پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی، 50 (29)، ص279−299.

17. Juujarvi, S. Myyry, L. & Pesso, K. (2012), Empathy and values as predictors of care development. Scandinavian  Journal of Psychology. 53(4): 413−420.

18. Lipman, Mathew. (2003), Thinking in Education. New Jersey: Cambridge University Press, First Edition.

19. Rosnani, Hashim. (2017), P4C in the context of Muslim education. History, theory and practice of philosophy for children: International Perspective. London: Routledge.11(3): 170−179.

20. Sharp, Ann Margaret. (2014), The other dimension of caring thinking. Journal of Philosophy in Schools. 1(1): 16−21.

21. Uluçınar, Ufuk. Arı, Asım. (2019), the Development of Caring Thinking Skills Inventory Based on Problem Scenarios: A Study of Validation and Reliability. Turkey. Universal Journal of Educational Research. 7(6): 1414−1429.