امکان‎سنجی تبیین ظهور و سقوط حکومت‎های معاصر براساس نظریه ابن‎خلدون

1. آذربخش، پروانه (1392)، «بررسی دوره‎های شکل‎گیری، ثبات و ضعف دولت‎های شمال آفریقا با توجه به نظریه ابن‎خلدون»، تهران: پایان‎نامه ارشد، دانشگاه الزهرا.

2. آزاد ارمکی، تقی (1376)، جامعه‎شناسی ابن‎خلدون، چ1، تهران: انتشارت تبیان.

3. ابن‎خلدون، عبدالرحمن (1335)، مقدمه ابن‎خلدون، ج1 و 2، ترجمۀ محمد پروین گنابادی، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.

4. ابن‎خلدون، عبدالرحمن (1383)، العبر تاریخ ابن‎خلدون، ج1−6، چ2، ترجمۀ عبدالمحمد آیتی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

5. اسمیت، دنیس (1386)، برآمدن جامعه‎شناسی تاریخی، چ1، ترجمه سیدهاشم آقاجری، تهران: انتشارات مروارید.

6. بصیرتی، منیره و حمید پارسانیا (1398)، «تحلیل بعد انسان‎شناختی رئالیسم انتقادی از ساحت اجتماعی دین و نقد آن»، دوفصلنامه علمی انسان‎پژوهی دینی، س16، ش41، بهار و تابستان، ص43−54.

7. بنی‎فاطمه و همکاران، حسین (1397)، «مبانی هستی‎شناسی و معرفت‎شناسی اجتماعی رئالیسم انتقادی؛ با تأکید بر آراء روی بسکار»، مجله راهبرد فرهنگ، ش44، زمستان، ص29−57.

8. تانزی، ویتو و حمید داودی (1386)، اقتصاد سیاسی فساد (فساد، رشد اقتصادی و مالیۀ عمومی)، ‎چ1، ترجمه علی بختیاری‎زاده، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.

9. جانستون، میکائیل (1386)، اقتصاد سیاسی فساد (اندازه‎گیری فساد)، ‎چ1، ترجمه علی بختیاری‎زاده، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.

10. خدیوی، غلامرضا، (1391)،بررسی علل ناپایداری ... با تاکید بر نظریه ابن خلدون، تهران، پایان نامه دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی.

11. دانایی‎فر و همکاران، حسن (1399)، «روش‎شناسی پژوهشی رئالیسم انتقادی؛ فهم مبانی، فرایند و اسلوب اجرا»، فصلنامه روش‎شناسی علوم انسانی، س26، ش102، بهار، ص1−22.

12. رسایی، داوود (1347)، حاکمیت در اسلام و نظر ابن‎خلدون دربارۀ آن، دانشگاه تهران: رساله دکتری.

13. روزنتال، اروین (1388)، اندیشۀ سیاسی اسلام در سده‎های میانه، چ2، تهران: قومس.

14. شیخ، محمدعلی (1371)، پژوهشی در اندیشه‎های ابن‎خلدون، چ3، تهران: انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.

15. طالبان، محمدرضا (1398)، «آزمون فیصله‎بخش، جامعه‎شناسی دین و رئالیسم انتقادی»، مجله مطالعات و بیست تحقیقات اجتماعی در ایران، دورۀ9، ش4، زمستان، ص773−792.

16. عالم، عبدالرحمن (1389)، بنیادهای علم سیاست، چ21، تهران: نشر نی.

17. فیرحی، داوود (1389)، قدرت، دانش و مشروعیت در اسلام، چ10، تهران: نشر نی.

18. قادری، حاتم، (1386)، اندیشه‌های سیاسی در اسلام و ایران، تهران، چاپ ششم، سمت.

19. قاضی‎مرادی، حسن (1390)، استبداد در ایران، چ5، تهران: انتشارات کتاب آمه.

20. کی.جین، آرویند (1386)، اقتصاد سیاسی فساد (قدرت، سیاست و فساد)، ‎چ1، ترجمه علی بختیاری‎زاده، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.

21. لمبتون، ان.کی.اس (1379)، دولت و حکومت در دوره میانۀ اسلام، چ1، ترجمۀ علی مرشدی‎زاده، تهران: نشر تبیان.

22. مارش و استوکر، دیوید و جری (1378)، روش و نظریه در علوم سیاسی، چ1، ترجمه امیرمحمد حاجی‎یوسفی، تهران: انتشارات پژوهشکده مطالعات راهبردی.

23. محمدپور و همکاران، احمد (1390)، «مقدمه‎ای بر بنیان‎های فلسفی و روش‎شناختی رئالیسم انتقادی»، دوفصلنامه اسلام و علوم اجتماعی، س3، ش5، بهار و تابستان، ص79−106.

24. موسوی، سیدمحمد (1387)، اندیشه‎های سیاسی در اسلام و ایران، چ1، تهران: دانشگاه پیام نور.

25. مهدی، محسن (1390)، فلسفه تاریخ ابن‎خلدون، چ5، ترجمۀ مجید مسعودی، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.

26. مهربان، احمد و منصور میراحمدی (1397)، «نوعصبیت؛ توسعۀ مفهوم این‎خلدون با نگاه به روند شکل‎گیری گروه داعش»، دوفصلنامه پژوهش سیاست نظری، ش24، پاییز و زمستان، ص139−172.

1. آذربخش، پروانه (1392)، «بررسی دوره‎های شکل‎گیری، ثبات و ضعف دولت‎های شمال آفریقا با توجه به نظریه ابن‎خلدون»، تهران: پایان‎نامه ارشد، دانشگاه الزهرا.

2. آزاد ارمکی، تقی (1376)، جامعه‎شناسی ابن‎خلدون، چ1، تهران: انتشارت تبیان.

3. ابن‎خلدون، عبدالرحمن (1335)، مقدمه ابن‎خلدون، ج1 و 2، ترجمۀ محمد پروین گنابادی، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.

4. ابن‎خلدون، عبدالرحمن (1383)، العبر تاریخ ابن‎خلدون، ج1−6، چ2، ترجمۀ عبدالمحمد آیتی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

5. اسمیت، دنیس (1386)، برآمدن جامعه‎شناسی تاریخی، چ1، ترجمه سیدهاشم آقاجری، تهران: انتشارات مروارید.

6. بصیرتی، منیره و حمید پارسانیا (1398)، «تحلیل بعد انسان‎شناختی رئالیسم انتقادی از ساحت اجتماعی دین و نقد آن»، دوفصلنامه علمی انسان‎پژوهی دینی، س16، ش41، بهار و تابستان، ص43−54.

7. بنی‎فاطمه و همکاران، حسین (1397)، «مبانی هستی‎شناسی و معرفت‎شناسی اجتماعی رئالیسم انتقادی؛ با تأکید بر آراء روی بسکار»، مجله راهبرد فرهنگ، ش44، زمستان، ص29−57.

8. تانزی، ویتو و حمید داودی (1386)، اقتصاد سیاسی فساد (فساد، رشد اقتصادی و مالیۀ عمومی)، ‎چ1، ترجمه علی بختیاری‎زاده، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.

9. جانستون، میکائیل (1386)، اقتصاد سیاسی فساد (اندازه‎گیری فساد)، ‎چ1، ترجمه علی بختیاری‎زاده، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.

10. خدیوی، غلامرضا، (1391)،بررسی علل ناپایداری ... با تاکید بر نظریه ابن خلدون، تهران، پایان نامه دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی.

11. دانایی‎فر و همکاران، حسن (1399)، «روش‎شناسی پژوهشی رئالیسم انتقادی؛ فهم مبانی، فرایند و اسلوب اجرا»، فصلنامه روش‎شناسی علوم انسانی، س26، ش102، بهار، ص1−22.

12. رسایی، داوود (1347)، حاکمیت در اسلام و نظر ابن‎خلدون دربارۀ آن، دانشگاه تهران: رساله دکتری.

13. روزنتال، اروین (1388)، اندیشۀ سیاسی اسلام در سده‎های میانه، چ2، تهران: قومس.

14. شیخ، محمدعلی (1371)، پژوهشی در اندیشه‎های ابن‎خلدون، چ3، تهران: انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.

15. طالبان، محمدرضا (1398)، «آزمون فیصله‎بخش، جامعه‎شناسی دین و رئالیسم انتقادی»، مجله مطالعات و بیست تحقیقات اجتماعی در ایران، دورۀ9، ش4، زمستان، ص773−792.

16. عالم، عبدالرحمن (1389)، بنیادهای علم سیاست، چ21، تهران: نشر نی.

17. فیرحی، داوود (1389)، قدرت، دانش و مشروعیت در اسلام، چ10، تهران: نشر نی.

18. قادری، حاتم، (1386)، اندیشه‌های سیاسی در اسلام و ایران، تهران، چاپ ششم، سمت.

19. قاضی‎مرادی، حسن (1390)، استبداد در ایران، چ5، تهران: انتشارات کتاب آمه.

20. کی.جین، آرویند (1386)، اقتصاد سیاسی فساد (قدرت، سیاست و فساد)، ‎چ1، ترجمه علی بختیاری‎زاده، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.

21. لمبتون، ان.کی.اس (1379)، دولت و حکومت در دوره میانۀ اسلام، چ1، ترجمۀ علی مرشدی‎زاده، تهران: نشر تبیان.

22. مارش و استوکر، دیوید و جری (1378)، روش و نظریه در علوم سیاسی، چ1، ترجمه امیرمحمد حاجی‎یوسفی، تهران: انتشارات پژوهشکده مطالعات راهبردی.

23. محمدپور و همکاران، احمد (1390)، «مقدمه‎ای بر بنیان‎های فلسفی و روش‎شناختی رئالیسم انتقادی»، دوفصلنامه اسلام و علوم اجتماعی، س3، ش5، بهار و تابستان، ص79−106.

24. موسوی، سیدمحمد (1387)، اندیشه‎های سیاسی در اسلام و ایران، چ1، تهران: دانشگاه پیام نور.

25. مهدی، محسن (1390)، فلسفه تاریخ ابن‎خلدون، چ5، ترجمۀ مجید مسعودی، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.

26. مهربان، احمد و منصور میراحمدی (1397)، «نوعصبیت؛ توسعۀ مفهوم این‎خلدون با نگاه به روند شکل‎گیری گروه داعش»، دوفصلنامه پژوهش سیاست نظری، ش24، پاییز و زمستان، ص139−172.