تدوین بسته آموزشی امید مبتنی بر شکرگزاری و امکان‌سنجی آن در افزایش رضایت از زندگی

* قرآن کریم

1. ابراهیمی، فاطمه و حسین حسن میرزاحسینی (1393)، «رابطه جهت‌گیری مذهبی و رضایت از زندگی در بین زنان مجرد و متأهل شهر قم»، پژوهش‌نامه اسلامی زنان وخانواده»، ش18، ص87−100.
2. اصفهانیان، محمود؛ محمود گلزاری و فریده براتی‌سده (1394)، «تدوین برنامه آموزشی شکر از دیدگاه اسلام و بررسی اثربخشی آن بر رضایت از زندگی در دانشجویان دانشگاه قرآن و حدیث»، پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشگاه قرآن و حدیث قم.
3. امیری وانانی، لیلا، نیکراهان، غلامرضا، صدوقی، مجید (1398)، «اثربخشی آموزش «قدرشناسی مبتنی بر قرآن» و زمان بندی آن بر«شادی» ، «رضایت از زندگی» و «امید» دانش آموزان»، مطالعات اسلام و روان‌شناسی، س13، ش24، ص117−144.
4. بهاری، فرشاد (1393)، مبانی امید و امیددرمانی، تهران: دانژه.
5. بهشتی، سعید؛ مجید خاری آرائیو زهرا علی‌اکبرزاده آرانی (1392)، «معنا و مؤلفه‌های امیدواری در متون اسلامی و روان‌شناسی مثبت‌گرا»، دانشور (رفتار)، دانشگاه شاهد، س 17، ش45.
6. پسندیده، عباس (1384)، رضایت از زندگی،چ3،  قم: مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث.
7. پسندیده، عباس (1396)، الگوی اسلامی شادکامی، چ4، قم: مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث.
8. تبرایی، رامین (1396)، «تحلیل روان‌شناختی شکرگزاری در اسلام به منظور تدوین بسته‌ آموزشی زوج‌درمانگری شناختی−رفتاری»، رساله دکتری رشته روان‌شناسی، مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینیe.
9. جابر، علیرضا (1390)، «مفهوم آرزو در قرآن و حدیث با نگاهی به روان‌شناسی»، دوفصلنامه کاوش‌های دینی، س2، ش6، ص211−246.
10. جان‌بزرگی، مسعود و سیدمحمد غروی (1397)، اصول روان درمانگری و مشاوره با رویکرد اسلامی (مفاهیم، فرایند و فنون)، چ2، تهران و قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و سمت، چ2.
11. جمال‌زاده، راضیه و محمود گلزاری (1393)، «اثربخشی امیددرمانی در افزایش شادکامی و رضایت از زندگی در زنان سالمند مستقر در مرکز سالمندان شهرستان بروجن»، زن و جامعه، س 5، ش2،ص31−48.
12. حاجلو، نادر و عیسی جعفری (1393)، «رابطه بین بهزیستی معنوی و امید با رضایت از زندگی در سالمندان»، روان‌شناسی و دین، ش28، ص79−90.
13. رفیعی‌هنر، حمید (1396)، الگوی درمانی خود−نظم‌جویی برای افسردگی براساس منابع اسلامی: تدوین مدل مفهومی و طرح‌نمای درمان و مطالعه امکان‌سنجی و نتایج اوّلیه آن، رساله دکتری رشته روان‌شناسی، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینیe.
14. رفیعی‌هنر، حمید (1397)، درآمدی بر روان‌شناسی آرزوها با رویکرد اسلامی، قم: مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث.
15. رفیعی‌هنر، حمید (1394)، «نقش آرزوها در رضایت از زندگی براساس مدل اسلامی عملکرد أمل: بررسی مفهومی»، پژوهش‌نامه روان‌شناسی اسلامی، س 1، ش1، ص79−109.
16. روئینی، کیارا (1397)، روان‌شناسی مثبت در حیطه‌های بالینی (پژوهش و عمل)، مترجمان: فریده براتی‌سده و افسانه صادقی، تهران: انتشارات رشد.
17. سرمد، زهره، عباس بازرگان و الهه حجازی (1397)، روش‌های تحقیق در علوم رفتاری، چ31، تهران: نشر آگه.
18. سلیگمن، مارتین (1392)، شادمانی درونی: روان‌شناسی مثبت‌گرا در خدمت خشنودی پایدار، ترجمه: مصطفی تبریزی و همکاران، تهران: نشر دانژه.
19. صالحی، مبین، مسعود جان‌بزرگی؛ عباس پسندیده و سیدکاظم رسول‌زاده طباطبایی (1395)، «طراحی مداخله امیددرمانگری اسلامی و مقایسه تأثیر آن با امیددرمانگری اسنایدر بر بهزیستی فاعلی افراد مبتلا به ام اس»، پایان‌نامه دکتری رشته روان‌شناسی، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.

20. صالحی، مبین، مسعود جان‌بزرگی و سیدکاظم رسول‌زاده طباطبایی (1395)، «تأثیر امیددرمانگری اسلامی بر بهزیستی فاعلی افراد مبتلا به مالتیپل‌اسکلروسیس و مقایسه آن با امیددرمانگری مبتنی بر نظریه اسنایدر»، روان‌شناسی و دین، س 9، ش3، پیاپی 35، ص29.

1. صالحی، مبین؛ مسعود جان‌بزرگی و عباس پسندیده (1395)، «الگوی امید براساس منابع اسلامی و طراحی برنامه درمانی آن»، اسلام و پژوهش‌های روان‌شناختی، س 2، ش2، ص29−50.

22. عیسی‌زادگان، علی؛ حمزه سلمان‌پور؛ عزت‌الله احمدی و ابوالفضل قا‌سم‌زاده (1395)، «نقش تمایل به بخشش، قدردانی، امید و بهزستی ذهنی در رضایت از زندگی»، پژوهش‌های نوین روان‌شناختی، س 11، ش42، ص95−111.

23. کشاورز، امیر؛ حسینعلی مهرابی و محمد سلطانی‌زاده (1388)؛ «پیش‌بینی‌کننده‌های روان‌شناختی رضایت از زندگی»، روان‌شناسی تحولی، ش22، ص159−168.

1. مصباح، محمد (1390)، «خاستگاه‌ها و بایسته‌های شکرگزاری از معبود (1) شرحی بر مناجات الشاکرین» معرفت، س20، ش165، ص5−14.
2. محققیان، زهرا (1395)، نظریه امید: راهکاری ایجاد و افزایش امید از دیدگاه قرآن و روان‌شناسی مثبت‌نگر، پژوهشکده باقرالعلوم.
3. محمدی ری شهری، محمد (1396)، حکمت‌نامه جوان، همکار: احمد غلامعلی، مترجم: مهدی مهریزی، چ15، قم: مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث.
4. مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم انسانی (1391)، قاموس النور، قم: مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم انسانی.
5. مرکز تحقیقات و علوم کامپیوتری علوم انسانی (1391)، جامع الاحادیث 5/3: فرهنگ جامع روایات پیامبرn و اهل‌بیتb، قم: مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم انسانی.
6. مگیار موئی، جینا ال. (2009)، فنون روان‌شناسی مثبت‌گرا، ترجمه فریده براتی‌سده (1391)، تهران: رشد.

30. ورمقانی، حمیرا و حمید پورشریفی (1396)، «پیش‌بینی‌کننده‌های روان‌شناختی رضایت از زندگی در دانش‌آموزان و والدین»، پژوهش‌های نوین روان‌شناختی، ش46، ص159−182.

1. هفرن، کیت؛ بونیول، ایلونا (1395)، روان‌شناسی مثبت‌نگر نظریه‌ها پژوهش‌ها و کاربست‌ها، ترجمه: محمدتقی تبیک و محسن زندی، چ3، قم: مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث.
   1. Alresheed, F., Hott, B.L., & , c. (2013), “Single Subject Research: A Synthesis of Analytic Methods”, Journal of Specia Education Apprenticesship, v.2, n.1, ,pp. 1-18.
   2. Cheavens, Jennifer S., David B.Feldman, Amber Gum, Scott T.Michel And C. R. Snyder (2005), Hope Therapy In A Community Sample: A Pilot  Investigation.
   3. Munro, B.H. (2004), Statistical Methods for Health Care Research. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins.
   4. Pretorius. C. J. (2004), The Design and Evaluation of a Hope Enhancement Programme for Adults. Potchefstroom 2004.
   5. Snyder, C.R. (2000), Handbook of hope: theory, measures, & applications. San Diego, UAS, Academic.
   6. Waltz, C.F., & Bausell, R.B. (1981), Nursing Research: Design, Statistics, and Computer Analysis. Philadelphia: W.B. Saunders Co.

* قرآن کریم

1.     ابراهیمی، فاطمه و حسین حسن میرزاحسینی (1393)، «رابطه جهت‌گیری مذهبی و رضایت از زندگی در بین زنان مجرد و متأهل شهر قم»، پژوهش‌نامه اسلامی زنان وخانواده»، ش18، ص87−100.

2.    اصفهانیان، محمود؛ محمود گلزاری و فریده براتی‌سده (1394)، «تدوین برنامه آموزشی شکر از دیدگاه اسلام و بررسی اثربخشی آن بر رضایت از زندگی در دانشجویان دانشگاه قرآن و حدیث»، پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشگاه قرآن و حدیث قم.

3.    امیری وانانی، لیلا، نیکراهان، غلامرضا، صدوقی، مجید (1398)، «اثربخشی آموزش «قدرشناسی مبتنی بر قرآن» و زمان بندی آن بر«شادی» ، «رضایت از زندگی» و «امید» دانش آموزان»، مطالعات اسلام و روان‌شناسی، س13، ش24، ص117−144.

4.      بهاری، فرشاد (1393)، مبانی امید و امیددرمانی، تهران: دانژه.

5.      بهشتی، سعید؛ مجید خاری آرائیو زهرا علی‌اکبرزاده آرانی (1392)، «معنا و مؤلفه‌های امیدواری در متون اسلامی و روان‌شناسی مثبت‌گرا»، دانشور (رفتار)، دانشگاه شاهد، س 17، ش45.

6.      پسندیده، عباس (1384)، رضایت از زندگی،چ3،  قم: مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث.

7.      پسندیده، عباس (1396)، الگوی اسلامی شادکامی، چ4، قم: مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث.

8.    تبرایی، رامین (1396)، «تحلیل روان‌شناختی شکرگزاری در اسلام به منظور تدوین بسته‌ آموزشی زوج‌درمانگری شناختی−رفتاری»، رساله دکتری رشته روان‌شناسی، مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینیe.

9.      جابر، علیرضا (1390)، «مفهوم آرزو در قرآن و حدیث با نگاهی به روان‌شناسی»، دوفصلنامه کاوش‌های دینی، س2، ش6، ص211−246.

10.  جان‌بزرگی، مسعود و سیدمحمد غروی (1397)، اصول روان درمانگری و مشاوره با رویکرد اسلامی (مفاهیم، فرایند و فنون)، چ2، تهران و قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و سمت، چ2.

11.   جمال‌زاده، راضیه و محمود گلزاری (1393)، «اثربخشی امیددرمانی در افزایش شادکامی و رضایت از زندگی در زنان سالمند مستقر در مرکز سالمندان شهرستان بروجن»، زن و جامعه، س 5، ش2،ص31−48.

12.   حاجلو، نادر و عیسی جعفری (1393)، «رابطه بین بهزیستی معنوی و امید با رضایت از زندگی در سالمندان»، روان‌شناسی و دین، ش28، ص79−90.

13.  رفیعی‌هنر، حمید (1396)، الگوی درمانی خود−نظم‌جویی برای افسردگی براساس منابع اسلامی: تدوین مدل مفهومی و طرح‌نمای درمان و مطالعه امکان‌سنجی و نتایج اوّلیه آن، رساله دکتری رشته روان‌شناسی، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینیe.

14.   رفیعی‌هنر، حمید (1397)، درآمدی بر روان‌شناسی آرزوها با رویکرد اسلامی، قم: مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث.

15.  رفیعی‌هنر، حمید (1394)، «نقش آرزوها در رضایت از زندگی براساس مدل اسلامی عملکرد أمل: بررسی مفهومی»، پژوهش‌نامه روان‌شناسی اسلامی، س 1، ش1، ص79−109.

16.   روئینی، کیارا (1397)، روان‌شناسی مثبت در حیطه‌های بالینی (پژوهش و عمل)، مترجمان: فریده براتی‌سده و افسانه صادقی، تهران: انتشارات رشد.

17.   سرمد، زهره، عباس بازرگان و الهه حجازی (1397)، روش‌های تحقیق در علوم رفتاری، چ31، تهران: نشر آگه.

18.   سلیگمن، مارتین (1392)، شادمانی درونی: روان‌شناسی مثبت‌گرا در خدمت خشنودی پایدار، ترجمه: مصطفی تبریزی و همکاران، تهران: نشر دانژه.

19.  صالحی، مبین، مسعود جان‌بزرگی؛ عباس پسندیده و سیدکاظم رسول‌زاده طباطبایی (1395)، «طراحی مداخله امیددرمانگری اسلامی و مقایسه تأثیر آن با امیددرمانگری اسنایدر بر بهزیستی فاعلی افراد مبتلا به ام اس»، پایان‌نامه دکتری رشته روان‌شناسی، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.

20.صالحی، مبین، مسعود جان‌بزرگی و سیدکاظم رسول‌زاده طباطبایی (1395)، «تأثیر امیددرمانگری اسلامی بر بهزیستی فاعلی افراد مبتلا به مالتیپل‌اسکلروسیس و مقایسه آن با امیددرمانگری مبتنی بر نظریه اسنایدر»، روان‌شناسی و دین، س 9، ش3، پیاپی 35، ص29.

21.  صالحی، مبین؛ مسعود جان‌بزرگی و عباس پسندیده (1395)، «الگوی امید براساس منابع اسلامی و طراحی برنامه درمانی آن»، اسلام و پژوهش‌های روان‌شناختی، س 2، ش2، ص29−50.

22.عیسی‌زادگان، علی؛ حمزه سلمان‌پور؛ عزت‌الله احمدی و ابوالفضل قا‌سم‌زاده (1395)، «نقش تمایل به بخشش، قدردانی، امید و بهزستی ذهنی در رضایت از زندگی»، پژوهش‌های نوین روان‌شناختی، س 11، ش42، ص95−111.

23.کشاورز، امیر؛ حسینعلی مهرابی و محمد سلطانی‌زاده (1388)؛ «پیش‌بینی‌کننده‌های روان‌شناختی رضایت از زندگی»، روان‌شناسی تحولی، ش22، ص159−168.

24.  مصباح، محمد (1390)، «خاستگاه‌ها و بایسته‌های شکرگزاری از معبود (1) شرحی بر مناجات الشاکرین» معرفت، س20، ش165، ص5−14.

25.  محققیان، زهرا (1395)، نظریه امید: راهکاری ایجاد و افزایش امید از دیدگاه قرآن و روان‌شناسی مثبت‌نگر، پژوهشکده باقرالعلوم.

26.  محمدی ری شهری، محمد (1396)، حکمت‌نامه جوان، همکار: احمد غلامعلی، مترجم: مهدی مهریزی، چ15، قم: مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث.

27.  مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم انسانی (1391)، قاموس النور، قم: مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم انسانی.

28.  مرکز تحقیقات و علوم کامپیوتری علوم انسانی (1391)، جامع الاحادیث 5/3: فرهنگ جامع روایات پیامبرn و اهل‌بیتb، قم: مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم انسانی.

29.  مگیار موئی، جینا ال. (2009)، فنون روان‌شناسی مثبت‌گرا، ترجمه فریده براتی‌سده (1391)، تهران: رشد.

30.ورمقانی، حمیرا و حمید پورشریفی (1396)، «پیش‌بینی‌کننده‌های روان‌شناختی رضایت از زندگی در دانش‌آموزان و والدین»، پژوهش‌های نوین روان‌شناختی، ش46، ص159−182.

31.  هفرن، کیت؛ بونیول، ایلونا (1395)، روان‌شناسی مثبت‌نگر نظریه‌ها پژوهش‌ها و کاربست‌ها، ترجمه: محمدتقی تبیک و محسن زندی، چ3، قم: مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث.

32.  Alresheed, F., Hott, B.L., & , c. (2013), “Single Subject Research: A Synthesis of Analytic Methods”, Journal of Specia Education Apprenticesship, v.2, n.1, ,pp. 1-18.

33.  Cheavens, Jennifer S., David B.Feldman, Amber Gum, Scott T.Michel And C. R. Snyder (2005), Hope Therapy In A Community Sample: A Pilot  Investigation.

34.  Munro, B.H. (2004), Statistical Methods for Health Care Research. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins.

35.  Pretorius. C. J. (2004), The Design and Evaluation of a Hope Enhancement Programme for Adults. Potchefstroom 2004.

36.  Snyder, C.R. (2000), Handbook of hope: theory, measures, & applications. San Diego, UAS, Academic.

37.  Waltz, C.F., & Bausell, R.B. (1981), Nursing Research: Design, Statistics, and Computer Analysis. Philadelphia: W.B. Saunders Co.