پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 8 |
| تعداد شماره‌ها | 289 |
| تعداد مقالات | 2,172 |
| تعداد مشاهده مقاله | 4,607,882 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,230,906 |
الگوی برنامه درسی دانشگاههای مجازی علوم دینی بر مبنای یادگیری مشارکتی: مطالعه دانشگاههای مجازی قرآن و حدیث، جامعه المصطفی و امام خمینی(ره) | ||
| فصلنامه علمی تربیت اسلامی | ||
| مقاله 11، دوره 15، شماره 34، دی 1399، صفحه 31-48 اصل مقاله (586.54 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30471/edu.2020.5663.2102 | ||
| نویسندگان | ||
| علی عنایتی نوین فر* 1؛ فرهاد سراجی2 | ||
| 1دکتری برنامه‌ریزی درسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران | ||
| 2گروه علوم تربیتی دانشکده علوم انسانی دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران | ||
| چکیده | ||
| هدف اصلی این پژوهش، طراحی الگوی برنامه درسی مبتنی بر یادگیری مشارکتی در دانشگاههای علوم دینی مجازی است. این پژوهش از نوع پژوهشهای کیفی و مبتنی بر نظریه داده‌بنیاد بود که مشارکتکنندگان در آن متخصصان برنامهدرسی، مدرسان و کارشناسان دانشگاههای قرآن و حدیث، جامعه المصطفی و امام خمینی بودند. بر مبنای منطق نمونهگیری هدفمند و با استفاده از شیوه ملاکمحور 31 نفر برای مصاحبه انتخاب شدند. تحلیل مصاحبهها به شیوه داده‌بنیاد، 145 کد باز، 82 کد محوری و هفت کد انتخابی را آشکار ساخت که نشان میدهد در برنامه درسی موجود این دانشگاهها به تعامل و مشارکت چندان توجه نشده است. بر اساس الگوی پیشنهادی، با استفاده از رویکرد یادگیری مشارکتی میتوان عناصر برنامهدرسی مجازی شامل محتوا، فعالیتهای یادگیری و شیوههای ارزشیابی را بهگونه ای طراحی کرد که معلمان از طریق شیوههای تعاملی و ایجاد مشارکت، تعاملات دانشجویان با محتواهای متنوع، دانشجویان و استاد را به صورت فردی و گروهی افزایش دهند. بسط تعاملات بین دانشجویان با استفاده از شیوه مشارکتی میتواند به شکلگیری اجتماع پژوهشی و بهبود کیفیت تجربه یادگیری دانشجویان کمک کند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| برنامه درسی؛ آموزش مجازی؛ یادگیری مشارکتی؛ علوم دینی | ||
| مراجع | ||
|
1. اشتروس، آنسلم و کوربن، جولیت (1385)، اصول روش تحقیق کیفی: نظریه مبنایی؛ رویهها و شیوهها، ترجمه بیوک محمدی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، (تاریخ انتشار اثر به زبان اصلی: 1998). 2. دانش، یونس و مصطفی ظهیرنیا (1397)، «مطالعه کیفی پیامدهای استفاده از شبکه‌های اجتاماعی در بین دانشجویان دانشگاه هرمزگان»، فصلنامه مطالعات راهبردی ورزش و جوانان، 41 (3)، ص85−97. 3. سپهریان آذر، فیروزه (1395)، «تأثیر روش یادگیری مشارکتی جیگساو بر نیازهای اساسی روانشناختی دانشآموزان»، فصلنامه پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی، 13 (4)، ص21−30. 4. سراجی، فرهاد، محمد عطاران (1397)، یادگیری الکترونیکی: مبانی، طراحی، اجرا، ارزشیابی،. ویرایش سوم، همدان: انتشارات دانشگاه بوعلی سینا. 5. صائمی، حسن؛ کوروش فتحیواجارگاه؛ محمد عطاران و احمدعلی فروغی ابری (1393)، «ارائه الگوی مبتنی بر شبکه‌های اجتماعی برای آموزش و بهسازی اساتید»، دو ماهنامه راهبردهای آموزش در پزشکی، 7 (3)، ص191−198. 6. مهدوی نسب، یوسف و خدیجه علیآبادی (1393)، «تأثیر وبلاگ بر یادگیری مشارکتی دانشجویان دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی»، فصلنامه روانشناسی تربیتی، 31 (3)، ص191−211. 7. مهرمحمدی، محمود (1383)، «تأملی در ماهیت نظام متمرکز برنامه ریزی درسی»، فصلنامه تعلیم و تربیت، 17 (3)، ص45−69. 8. Anderson, L. W, & Krathwohl, D. R. (Eds.). (2001). A taxonomy for learning, teaching and assessing: A revision of Bloom’s taxonomy of educational objectives. New York : Longman.
9. Braun, V. and Clarke, V. (2006) Using thematic analysis in psychology. Qualitative Research in Psychology, 3 (2), 77-101.
10. Creswell. J. W. (2014). Education Research: Planing. Conducating and Education Quantitative Research (4th) edition). Upper Saddle River. NJ: peason Education.Inc.
11. Downes, S. (2008). Types of Knowledge and Connective Knowledge. RetrievedMarch 11, 2018, from http://halfanhour.blogspot.com/2008/09/types-ofknowledge-and-connective.html
12. Fabry, Dee L. (2012). Using Student Online Course Evaluations to Inform Pedagogy. Journal of Research in Innovative Teaching, 5 (1), 45- 53.
13. Fenoglio, P. J. (2006), ‘Pinball’ engagement and connectivism: New understandings of learning in the 21st Century.
14. Gillies, J.; Thanh, N.; Richardson, (2010), Chinese elementary school problems’ perceptions of students’ classroom behavior problems. Educational Psychology. 29(2), 187-201.
15. Harasim, L. (2017). Learning theory and online technologies. Routledge.
16. Hixon, E., Barczyk, C., Buckenmeyer, J., & Feldman, L. (2011). Mentoring university faculty to become high quality online educators: A program evaluation. Online Journal of Distance Learning Administration, 14 (5).60-76.
17. Hung, N. M. (2014). Using ideas from connectivism for designing new learning models in Vietnam. International Journal ofInformation and Education Technology, 4 (1), 76-82.
18. Koc, E. M. (2016). A general investigation of ihe in-service training of English Language teacher at elementary school in Turkey. International Electronic Journal of Elementry Education, 8 (3), 455-466.
19. Milbourne, L. (2016). Assessing Information Technology and Business Alignment in Local City Government, Doctoral Thesis, Walden University.
20. Rosen, Y., & Rimor, R. (2016). Teaching and assessing problem solving in onlinecollaborative environment. In Professional Development and Workplace Learning: Concepts, Methodologies, Tools, and Applications (pp. 254-269). IGI Global.
21. Sanchez J, Salinas A, Harris J. (2011). Education with ICT in South Korea and Chile. International Journal of Educational Development (IJED), 31 (2), 126-148.
22. van Rooij, S. W., & Zirkle, K. (2016). Balancing pedagogy, student readiness and accessibility: A case study in collaborative online course development. The Internet and Higher Education, 28, 1-7.
23. Wahlstedt, Ari, Pekkola, Samuli & Niemel, Marketta (2008). From elearning space to e-learning place, British Journal of Educational Technology, 39 (6), 1020–1030.
24. Zhu, C. (2012). Student satisfaction, performance, and knowledge construction in online collaborative learning. Journal of Educational Technology & Society, 15 (1), 127-136. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,270 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 760 |
||