تعداد نشریات | 8 |
تعداد شمارهها | 283 |
تعداد مقالات | 2,143 |
تعداد مشاهده مقاله | 4,475,582 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,125,866 |
درآمدی بر روش نظریهپردازی در جرمشناسی تلفیقی | ||
روش شناسی علوم انسانی | ||
مقاله 1، دوره 25، شماره 100، مهر 1398، صفحه 1-21 اصل مقاله (1.54 M) | ||
نوع مقاله: علمی - پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30471/mssh.2019.1637 | ||
نویسندگان | ||
حسین غلامی* 1؛ حسین جوادی حسین آبادی2 | ||
1دانشگاه علامه طبابایی (ره) | ||
2دانشجوی دکتری دانشگاه علامه طباطبائی | ||
چکیده | ||
مهمترین موضوع مورد توجه جرم شناسی تلفیقی، کاربرد رویکرد تلفیق در نظریه پردازی جرم شناختی است. این رهیافت به دنبال آن است تا در پرتو توجه به مجموعه علل ارتکاب جرم (= رویکرد چند وجهی) از واقعیت پدیده مجرمانه ابهام زدایی نموده، کاستیهای نظریههای تک بعدی را جبران ساخته، ارایه کننده توصیفی جامعتر از جرم باشد؛ امری که در پرتو آن نه تنها اعتبار نظریهها افزایش مییابد، بلکه تحول و پویایی جرمشناسی را به همراه میآورد. به رغم نقاط قوت نظریهپردازی تلفیقی، پارهای از جرمشناسان به دلایل گوناگون از جمله ابهام در روش ساخت، راهبرد ابطال را بر رویکرد تلفیق ترجیح داده، بر آن شدند که چون نظریهپردازی تلفیقی از روش مشخصی جهت ساخت نظریه تبعیت نمیکند، از این رو در عمل، نظریههایی را با نام نظریه تلفیقی تولید نموده است که واجد ساختار مشخصی نبوده و بسته به سلیقه نظریهپرداز، واجد عنوان تلفیقی شدهاند. مقاله پیش رو با توجه به انتقاد مطرح شده تلاش میکند ضمن گونهشناسی نظریههای تلفیقی و طبقه بندی آنها، الگویی را برای ساخت نظریههای تلفیقی پیشنهاد دهد که در آن به هدف، سطح و نوع ساخت نظریه تلفیقی توجه میشود و بر مبنای آن با تعیین گستره کاربرد(عام یا خاص)، سطح (خرد، میانه و کلان) و نوع ساخت نظریه (گزارهای یا مفهومی) نظریه تلفیقی ساخته میشود | ||
کلیدواژهها | ||
جرمشناسی تلفیقی(همگرا طلب)؛ نظریه تلفیقی؛ روش نظریهپردازی تلفیقی | ||
مراجع | ||
منابع 1-آربلاستر، انتونی (1391)، لیبرالیسم غرب، ظهور و سقوط، ترجمه عباس مخبر، چ 5، تهران: نشر مرکز. 2-آشوری، داریوش (1387)، پژوهشی درباره زبان و مدرنیت، تهران: نشر مرکز. 3-احمدی، بابک (1393)، معمای مدرنیته، تهران: نشر مرکز. 4-امین، سمیر (1389)، اروپامداری نظریه فرهنگی سرمایهداری مدرن، ترجمه موسی عنبری، چ 1، تهران: نشر علم. 5-باربور، ایان (1392)، دین و علم، ترجمه پیروز فطورچی، قم: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی. 6-بالاندیه، ژرژ (1374)، انسانشناسی سیاسی، ترجمه فاطمه گیوهچیان، تهران: آران. 7-بلاوت، جیمز موریس (1393)، غرب چگونه غرب شد، ترجمه مرتضی مداحی، تهران: سروش. 8-بیات، عبدالرسول و جمعی از نویسندگان (1381)، فرهنگ واژهها، قم: موسسه اندیشه و فرهنگ دینی. 9-پازوکی، شهرام (1379)، «دکارت و مدرنیته»، فصلنامه فلسفی ضمیمه مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، س 1، ش1، ص171-179. 10-پنیکوک، الستر (1378)، «گفتمانهای قیاسناپذیر»، فصلنامه علوم سیاسی، ترجمه سیدعلی اصغر سلطانی، س2، ش4، ص118-157. 11-سعید، ادوارد (1383)، شرقشناسی، ترجمه عبدالرحیم گواهی، چ 4، قم: دفتر نشر فرهنگ اسلامی. 12-سعید، بابی (1379)، هراس بنیادین: اروپامداری و ظهور اسلامگرایی، ترجمه غلامرضا جمشیدیها و موسی عنبری، چ 1، تهران: دانشگاه تهران. 13-دالمایر، فرد (1384)، راههای بدیل: فراسوی شرقشناسی و غربشناسی، ترجمه فاطمه صادقی و نرگس تاجیک، چ 1، تهران: نشر پرسش. 14-دالمایر، فرد (1389)، شگفتی؟ قدرت جهانی و ناخرسندی از آن، به اهتمام دکتر منوچهری، چ 1، تهران، پژوهشکدۀ مطالعات فرهنگی و اجتماعی. 15دریفوس، هیوبرت و پل رابینو (1376)، میشل فوکو فراسوی ساختگرایی و هرمنوتیک، ترجمه حسین بشیریه، تهران: نشر نی. 16-دیویس، تونی (1393)، اومانیسم، ترجمه عباس مخبر، تهران: نشر مرکز. 17-رحیم پورازغدی، حسن (1387)، پنج گفتار، تهران: طرحی برای فردا. 18-رندال، کالینز (1390)، جامعهشناسی فلسفهها، ج1، ترجمه حسن چاوشیان، تهران: نشر اختران. 19-سلطانی، علی اصغر (1387)، قدرت، گفتمان، زبان، چ 2، تهران: نشر نی. 20-سوسور، فردیناندو (1378)، دوره زبانشناسی عمومی، ترجمه کوروش صفوی، تهران: هرمس. 21-شرابی، هشام (1380)، پدرسالاری جدید، ترجمه سید احمد موثقی، تهران: کویر. 22-عسکرى یزدى، علی (1381)، «شکّاکیت؛ نقدى بر ادلّهقم»، بوستان کتاب، به نقل از: دائرهالمعارف روتلیج. 23-فوکو، میشل (1378)، مراقبت و تنبیه، ترجمه نیکو سرخوش و افشین جهاندیده، چ 2، تهران: نشر نی. 24فیرحی، داوود (1378)، قدرت، دانش و مشروعیت در اسلام، چ1، تهران: نشر نی. 25-کاپلستون، فردریک (1379)، دکارت(تاریخ فلسفه غرب)، ترجمه علی کرباسیزاده اصفهانی، چ 1، تهران: مدینه. 26-کچوئیان، حسین (1382)، فوکو و دیرینهشناسی دانش، چ1، تهران: دانشگاه تهران. 27-گلشنی، مهدی (1390)، از علم سکولار تا علم دینی، چ4، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. 28-لاریجانی، محمدجواد (1386)، «حقوق بشر یک بحث تمام شده نیست»، بازتاب اندیشه، ش87، ص 71-72. 29-ملکیان، مصطفی (1381)، راهی به رهایی، جستارهایی درباره عقلانیت و معنویت، تهران: نگاه معاصر. 30-موحدابطحی، سیدمحمدتقی (1385)، «گزارشی از کارگاه آموزشی پارادایمهای علوم انسانی»، حوزه و دانشگاه - روششناسی علوم انسانی، س 12، ش 48، ص135-154. 31-مهدیزاده، سیدمحمد (1387)، رسانهها و بازنمایی، تهران: دفتر مطالعات و برنامهریزی رسانهها. 32-نوذری، حسینعلی (1380)، مدرنیته و مدرنیسم، تهران: نقش جهان. 33-هال، استوارت (1386)، غرب و بقیه: گفتمان و قدرت، ترجمه محمود متحد، چ 1، تهران: آگه. 34-هوارث، دیوید (1378)، گفتمان در دیوید مارش و جری استوکر، روش و نظریه در علوم سیاسی، امیرمحمد حاج یوسفی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی. 35-یورگنسن، ماریان و لوئیز فیلیپس (1393)، نظریه و روش در تحلیل گفتمان، ترجمه هادی جلیلی، چ4، تهران: نشر نی.
36-Hayek, Friedrich August von (1991(, The Counter-revolution of Science: Studies on the Abuse of Reason, Liberty Fund Inc., U.S. ; New Ed edition. 37-Howarth. D. , (2000), Discourse. Buckingham, Open University Press. 38-Laclau, E., Mouffe, C., (1985), Hegmony and Socialist Strategy, Towards a Rradical Democratic Politics, London:Verso. 39-Wood, Michael (2006),EDWARD SAID, Proceedings of the American PhilosophicalSociety, Philadelphia.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 8,961 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,403 |