شیوه‌های کارآمد نظارت اجتماعی در نهج‌البلاغه

قرآن کریم

1. ابن‌فارس زکریا، ابوالحسین احمد (1404ق)، معجم المقاییس اللغه، محقق عبدالسلام محمد ‌هارون، بی‌جا: مکتبه الاعلام الاسلامی.

2. ابن‌منظور الافریقی المصری، محمد ابن‌مکرم (1405ق)، لسان العرب، قم: نشر ادب الحوزه.

3. بحرانی،کمال‌الدین میثم بن علی بن میثم (1375)، شرح نهج‌البلاغه، مترجم قربانعلی محمودی مقدم و علی‌اصغر نوایی یحیی‌زاده، چاپ اول، مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.

4. براتلو، فاطمه (1389)، «راهبرد‌های نظارت همگانی در مدیریت سیاسی جامعه دین‌بنیان»، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال اول، شماره اول، ص51−78.

5. تمیمی آمدی، عبدالواحد (بی‌تا)، غررالحکم و دررالکلم، مترجم محمدعلی انصاری قمی، چاپ هشتم، تهران: بی‌نا.

6. جاهد، حسینعلی (1376)، اصول و فلسفه تعلیم و تربیت، تهران: بی‌نا.

7. جعفری، محمدتقی (1376)، ترجمه و تفسیر نهج‌البلاغه، چاپ هفتم، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.

8. جواهری، محمدرضا (1393)، «بررسی علل عدم پذیرش امر به معروف و نهی از منکر»، پژوهش‌های اجتماعی اسلامی، سال بیستم، شماره 102، ص51−75.

9. خسروی زادنبه، مهدیه (1386)، شیوه‌های امر به معروف و نهی از منکر در سیره معصومینb، استاد راهنما علی‌ احمد ناصح، دانشگاه قم.

10. خوانساری، جمال‌الدین محمد (1366)، شرح غررالحکم و دررالکلم، مصحح میر جلال‌الدین حسینی ارموی محدث، چاپ چهارم، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.

11. دردا، مرضیه (1385)، نگاهی به ابعاد روان شناختی امربه معروف و نهی از منکر، استاد راهنما علی قائمی امیری، دانشگاه آزاد اسلامی مرکز.

12. درویل، لئونور (1370)، روان‌شناسی در خدمت آموزش، مترجم سیاوش کریمی قوانلو، چاپ اول، تهران: انتشارات چاپخش.

13. راغب اصفهانی، ابوالقاسم حسین بن محمد (1386)، مفردات الفاظ القرآن،مترجم مصطفی رحیمی‌نیا، چاپ اول، تهران: نشر سبحان.

14. سلمانپور، محمدجواد (1384)، «فرهنگ‌سازی امام سجادg با زبان دعا»، فصلنامه اندیشه دینی دانشگاه شیراز، پیاپی 17، ص80−106.

15. سیدرضی (1378)، نهج‌البلاغه، مترجم سیدجعفر شهیدی، چاپ پانزدهم، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.

16. شهرستانی، محمد (1344)، روان‌شناسی تربیتی برای معلم، مشهد: بی‌نا.

17. الطریحی (1367)، مجمع البحرین،محقق السیداحمد الحسینی، چاپ دوم، بی‌جا: مکتب النشر الثقافیه الاسلامیه.

18. الفراهیدی، خلیل بن احمد (1410ق)، العین، محقق دکتر مهدی المخزونی و دکتر ابراهیم السامرایی، چاپ دوم، بی‌جا: مؤسسه دارالهجره.

19. قرائتی، محسن (1377)، امر به معروف و نهی از منکر، چاپ هشتم، قم: مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن.

20. قرشی بنابی، سیدعلی‌اکبر (1371)، قاموس قرآن، تهران: چاپ ششم، دارالکتب الاسلامیه.

21. کریمی، یوسف (1377)، روان‌شناسی اجتماعی، بی‌جا: نشر ارسباران.

22. کوئن، بروس (1379)، مبانی جامعه‌شناسی، مترجم رضا فاضل و توسلی، چاپ یازدهم، بی‌جا: انتشارات سمت.

23. کوک، مایکل (1384)، امر به معروف و نهی از منکر در اندیشه اسلامی،مترجم احمد نامی، چاپ اول، مشهد: مؤسسه چاپ آستان قدس رضوی بنیاد پژوهش‌های اسلامی.

24. گولد، جولیوس؛ کولب، ویلیام (1376)، فرهنگ علوم اجتماعی، مترجمان زاهدی و دیگران، تهران: نشر مازیار.

25. مردانی نوکنده، محمدحسین (1395)، «چیستی، جایگاه و کارکرد‌های امر به معروف و نهی از منکر در اسلام»، ماهنامه پژوهشی فرهنگی موج عصر، سال هفتم، شماره 24، ص31−42.

26. مشکینی، علی (1392)، مصطلحات الفقه، چاپ اول، قم: مؤسسه فرهنگی دارالحدیث.

27. مصباح یزدی، محمدتقی (1382)، آذرخش دیگر از آسمان کربلا، چاپ دهم، قم: مرکز انتشارات مؤسسه آموزشی و پرورشی امام خمینیe.

28. مصطفوی تبریزی، حسن (1374)، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، چاپ اول، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان چاپ و انتشارات.

29. مکارم شیرازی، ناصر (1375)، پیام امام شرح تازه و جامعی بر نهج‌البلاغه، چاپ اول، بی‌جا: دارالکتب.