تعداد نشریات | 8 |
تعداد شمارهها | 290 |
تعداد مقالات | 2,172 |
تعداد مشاهده مقاله | 4,607,944 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,230,936 |
بررسی روایتشناختیِ پدیدارشناسی روحِ هگل | ||
روش شناسی علوم انسانی | ||
مقاله 4، دوره 22، شماره 88، مهر 1395، صفحه 99-122 اصل مقاله (514.12 K) | ||
نویسندگان | ||
محمدمهدی اردبیلی* 1؛ سمیرا رشیدپور2 | ||
1فارغالتحصیل دکترای فلسفۀ غرب، دانشگاه تبریز | ||
2دانشجوی دکترای ادبیات فرانسه، دانشگاه شهید بهشتی | ||
چکیده | ||
روایتشناسی، علمی نوپاست که در دهۀ شصت قرن بیستم توسط نظریهپردازانی همچون ژرار ژنت و تزوتان تودورف ایجاد شد. این علم به طور مشخص به روششناسیِ ساختار و روشِ روایت میپردازد و به طور عمده حوزۀ عملکردش ادبیات است. از سوی دیگر، پدیدارشناسی روحِ هگل یکی از بزرگترین آثار تاریخ فلسفه است که در آن، هگل به تعبیری، تمام دقایق و مراتب اندیشه و تاریخ بشری را بررسی کرده و همۀ آنها را به نحوی دیالکتیکی در بطن روح جای میدهد. موضوع این کتاب در یک کلام، همانگونه که از عنوانش پیداست، داستان پدیدار شدنِ روح است. در بیش از دو قرنی که از انتشار این کتاب میگذرد، شرحها و تفسیرهای متعدد و متنوعی در حوزههای مختلف دربارۀ آن نوشته شده است. مقالۀ حاضر تلاش میکند تا صرفنظر از مباحث فلسفی و محتوایی، تمرکز خود را بر نوع پیشروی روایت و منطق حاکم بر آن معطوف کند و در نتیجه بتواند دستکم طرحی از چگونگیِ روایتشناسیِ وجوهی از پدیدارشناسی روح هگل و روش روایتگری این کتاب ترسیم کند. در نتیجه، این مقاله با تکیه بر تقسیمبندیهای روایتشناختی، اثر هگل را از سه منظر راوی، روایتشنو (مخاطب) و روایتگری بررسی میکند و در هر مرحله نیز نشان میدهد که هگل افزون بر ابداعات متعدد و تعیینکنندۀ فلسفی، چگونه و از چه لحاظی در زمینۀ روایتشناختی نیز دست به ابداعاتی خلاقانه، منحصربهفرد و حتی گاهی بیسابقه در تاریخ روایتِ بشری زده است. | ||
کلیدواژهها | ||
پدیدارشناسی روح؛ روششناسی؛ روایتشناسی؛ روایتگری؛ دیالکتیک؛ زمان | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,017 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 6,071 |