شاخص‌های اعتماد سیاسی از دیدگاه حضرت علی

* قرآن کریم

1. احمدی، قاسم (1381)، اعتماد مردم به حکومت‌ها در سه دوره تاریخی مغول، صفویه و قاجاریه، پایان‌نامه کارشناسی ارشد جامعه‌شناسی، دانشگاه علامه طباطبایی.

2. اعرافی، علیرضا (1385)، «نگرش به حکومت و مدیریت از منظر امام علیg»، فصلنامه حوزه و دانشگاه، ش26، ص22−45.

3. الوانی، مهدی و علیرضا شیروانی (1385)، سرمایه‌اجتماعی (مفاهیم، نظریه‌ها و کاربردها)، تهران: مانی.

4. چلبی، مسعود (1375)، جامعه‌شناسی نظم، تهران: نشر نی.

5. الحرانی، حسن بن علی بن شعبه (1394)، تحف العقول عن آل الرسولn، ترجمه: بهزاد جعفری، تهران: دارالکتب الیله.

6. دلاور، علی (1376)، مبانی نظری و علمی پ‍ژوهش در علوم انسانی و اجتماعی، تهران: انتشارات رشد.

7. دلشاد تهرانی، مصطفی (1388)، دلالت دولت؛ آیین‌نامه‌های مدیریت و حکومت در عهدنامه مالک اشتر، تهران: دریا.

8. ردادی، محسن (1390)، نظریه اعتماد سیاسی با تأکید بر گفتمان اسلامی، تهران: دانشگاه
امام صادقg.

9. سجادی، سیدعبدالقیوم (1382)، مبانی تحزب در اندیشه سیاسی اسلام، قم: بوستان کتاب.

10. سیدرضی (1379)، ترجمه علامه جعفری، ج۵، تهران: علوم انتظامی.

11. سیدامامی، کاووس و رضا منتظری‌مقدم (1391)، «نقش فرهنگ اعتماد و عملکرد نهادهای سیاسی در ایجاد اعتماد سیاسی: بررسی پیمایشی دانشجویان دانشگاه‌های تهران»،
فصلنامه انقلاب اسلامی دور هفتم، ش4، ص189−216.

12. طالبی، ابوتراب و دیگران (1387)، «عوامل مؤثر در اعتماد سیاسی: پیمایشی میان دانشجویان دانشگاه شریف»، پژوهشنامه علوم سیاسی، سال سوم، ش‌4.

13. گیدنز، آنتونی (1378)، تجدد و تشخیص، ترجمه ناصر موفقیان، تهران: نشر نی.

14. گیدنز، آنتونی (1380)، «1989 پایان قرن بیستم بود»، گفتگو با آنتونی گیدنز، ترجمه نیکو سرخوش، کتاب ماه علوم‌ اجتماعی، ش47−48 و ص‌۵0−62.

15. مارشال، کاترین و گرچن راسمن (1377)، روش تحقیق کیفی، ترجمه علی پارسائیان و سیدمحمد اعرابی، ج2، تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی.

16. مجیدی، مجید (1372)، جامعه مدنی به منزله یک روش، تهران: نشر قطره.

17. مصباح یزدی، محمد‌تقی (1378)، جامعه و تاریخ از دیدگاه قرآن، تهران: سازمان تبلیغات اسلامی.

18. موسوی خمینی، روح‌الله (1377)، شرح حدیث جنود عقل و جهل، تهران: عروج.

19. موسوی خمینی، روح‌الله (1378)، وصیت نامه سیاسی−الهی امام خمینی، تهران: عروج.

20. هاشمی، سید‌محمد (1380)، حقوق اساسی در جمهوری اسلامی ایران، تهران: دادگستر.

21. یوسفی، علی (1379)، بررسی تطبیقی مشروعیت‌ سیاسی دولت جمهوری اسلامی ایران در سه شهر تهران، مشهد و یزد، پایان‌نامه دکترا جامعه‌شناسی، دانشگاه تربیت ‌مدرس.

 22. Bretzer, Noreen. Ylva. (2002), How Can Institutions Better Explain Political Trust than Capitals Do? PHD Theses. University of Gothenburg, Sweden. From: www.Goggle.Com.

 23. Haerpfer. (1993). Political Trust in Societies under Transformations. From: www.Goole.Com.

 24. Hetherington, Marc. q. (1998). The political Relevance of Political Trust. The American political Science Review, 2, (4). 797-808.

 25. Gabriel O.W. (1995), Political Efficacy & Trust. Oxford: Oxford University Press.

 26. Kvale, Steinar. (1996), Interviews: An Introduction to qualitative research interviewing, Thousand Oaks, CA: Sage.

 27. Rothstein, Bo & Tolle Dietlind. (2002). How Political Institutions Create & Destroy Social Capital. From: www. Google.Com.

 28. Marien, Sofie & Hooghe, Marc & de Vroome, Thomas (2011), he cognitive basis of trust. The relation between education, cognitive ability, and generalized and political trust. Intelligence 40 (2012), 604-613.

 29. Seligman, A (1998), The Problem of Ttrust, Princeton, new Jersey: Princeton University Press.

 30. Schiffman & kirpalaini. (2002) Trusting Souls: A Segmentation of the Voting Public. Public. Psychology & Marketing. 19,(12), 993-999.

 31. Szekelyi, Morkeng. A & Barna. (2003). The Interpretation of Trust in Empirical Research. From: www. Yahoo . Com.

 32. Thomas J. Rudolph and Jillian Evans (2005), Political Trust, Ideology, and Public Support for Government Spending. American Journal of Political Science, Vol. 49, No. 3 (Jul., 2005), pp. 660-671.

 33. Wilkes Rima (2015), We trust in government, just not in yours: Race, partisanship, and political trust, Social Science Research 49 (2015), 356-371.