تعداد نشریات | 8 |
تعداد شمارهها | 299 |
تعداد مقالات | 2,240 |
تعداد مشاهده مقاله | 5,050,387 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,528,622 |
بررسی اثربخشی گروهدرمانی معنوی با رویکرد اسلامی بر کاهش اضطراب و نگرانی دانشجویان دختر مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر | ||
مطالعات اسلام و روانشناسی | ||
دوره 19، شماره 36، فروردین 1404، صفحه 77-93 اصل مقاله (1.53 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30471/psy.2024.2503.1218 | ||
نویسندگان | ||
نسرین السادات حسینی رمقانی1؛ سیده خدیجه مرادیانی* 2؛ محمد زارعی توپخانه3؛ محمد قلی پور4 | ||
1دکترای روانشناسی، مدرس مدعو دانشگاه فرهنگیان، فارس، ایران. | ||
2استادیار گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران. | ||
3استادیار گروه خانواده، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه. | ||
4کارشناس ارشد تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. | ||
چکیده | ||
مقدمه و هدف: اختلال اضطراب فراگیر از شایعترین اختلالات اضطرابی و فرایندهای اصلی آن انعکاس فرایندهای بنیادین همه اختلالات اضطرابی است (ولز، 2013). اضطراب، نگرانی یا علائم فیزیکی سبب اختلال در عملکرد اجتماعی یا شغلی میشود، رنج و عذاب درونذهنی برای فرد ایجاد و حوزههای مهم زندگی فرد را مختل میکند. نتایج تحقیقات بیانگر این است که در دانشجویان، شیوع اختلال اضطراب فراگیر بیش از سایر اختلالات اضطرابی است و دانشجویان دختر نسبت به دانشجویان پسر به احتمال بیشتری این اختلال را نشان خواهند داد (رشتبری و همکاران، 1398). از بین همه اختلالات اضطرابی، اضطراب فراگیر اختلالی است که اثربخشی درمانی کمتری دارد (نیومن و فیشر، 2013). یکی از مهمترین دلایل در عدم توفیق رویکردهای درمانی، توجه نداشتن به زمینههای فرهنگی، باورها و ارزشهای درونفرهنگی است؛ بدین علت که رواندرمانی و کارآیی آن به میزان هماهنگی با زمینههای فرهنگی و اعتقادی افراد تحت درمان بستگی دارد (لوونتال، 2006). امروزه موج تازهای از مطالعات، متوجه بررسی تأثیر درمانهای معنوی بر کاهش فشارهای روانی شده است (کوئینگ، 2012). تحقیقات فراوانی درباره اثربخشی درمانهای معنوی در حیطه سلامت روان و کاهش فشارهای روانی انجام شده است؛ اما تحقیقات اندکی در مورد تأثیر مداخلات مبتنی بر معنویت بر اختلال اضطراب فراگیر انجام شده است. با توجه به نقش گسترده معنویت و مذهب بر سلامت روان و کاهش اضطراب و همچنین نقش پررنگ مذهب در کشور ما پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گروهدرمانی معنوی با رویکرد اسلامی بر کاهش علائم اضطراب و نگرانی در دانشجویان دختر مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر انجام شد. روش: این پژوهش از نوع طرحهای آزمایشی با پیشآزمون ـ پسآزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل دختر مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر دانشگاه لرستان در سال تحصیلی 1395-1394 بود. در این پژوهش به شیوه نمونهگیری خوشهای یک مرحلهای 712 نفر از دانشجویان دانشگاه لرستان پرسشنامه اختلال اضطراب فراگیر را تکمیل کردند، سپس با توجه به نقطه برش پرسشنامه و مصاحبه بالینی 34 نفر دانشجو مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر انتخاب شدند. از پرسشنامههای اضطراب بک و نگرانی پنسیلوانیا برای جمعآوری دادهها استفاده شد. روش اجرا نیز به این صورت بود که پس از مراحل تشخیص و نمونهگیری برای دانشجویان دارای شرایط لازم، جلسه معارفهای برگزار و رضایت آنها برای شرکت در جلسات مداخله و همکاری در پژوهش جلب شد. سپس اعضای منتخب به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند و پیشآزمون بر روی آنها اجرا شد. در مرحله بعدی دانشجویان گروه آزمایش در برنامه گروهدرمانی معنوی با رویکرد اسلامی کوپانی (1393) شرکت کردند. این برنامه از راه مشورت با اندیشمندان حوزوی و دانشگاهی و منابع معتبر به منظور کاربرد برای اختلالات اضطرابی تهیه شده بود که در هشت جلسه دوساعته به صورت هفتگی و مدت دوماه در روزهای تعیینشده برگزار شد. در جلسات آموزشی از شیوههایی چون بحث گروهی، ارائه الگو یا سرمشق در قالب داستانهایی برخاسته از قرآن، متون دینی و ادبی و تکالیف خانگی استفاده به عمل آمد. گفتنی است پس از اجرای پسآزمون، یک دوره فشرده گروهدرمانی معنوی با رویکرد اسلامی در سه جلسه برای گروه کنترل اجرا شد. نتایج: شاخصهای آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کواریانس یک متغیره) با استفاده از نسخه 23 نرمافزار SPSS، مورد بررسی قرار گرفتند. پیشفرضهای توزیع نرمال نمرات و همسانی واریانس-های متغیرهای وابسته که از پیشفرضهای آماری استفاده از آزمونهای پارامتریک است، به وسیله آزمونهای کولموگروف - اسمیرنوف، لوین و آزمون M باکس با مقادیر (p > 0/05) تأیید و مفروضه همگنی رگرسیون به وسیله آزمون فرض همگنی شیبها بررسی شد که نتایج نشاندهنده عدم معناداری اثر متقابل بود (p > 0/05)؛ ازاینرو میتوان از تحلیل کوواریانس استفاده کرد. نتایج کوواریانس تکمتغیری نشان داد که بین گروهها در نمرات اضطراب در پسآزمون تفاوت معناداری مشاهده شده است (F(1,31) = 31/27 , P < 0/001)؛ به این معنا که نمرات اضطراب در پسآزمون در گروه آزمایش به طور معناداری با گروه کنترل متفاوت است که با نگاهی به میانگینها مشخص شد که نمرات اضطراب در پسآزمون در گروه آزمایش بهطور معناداری کاهش یافته است پس گروهدرمانی معنوی با رویکرد اسلامی بهطور معناداری اضطراب را در گروه آزمایش (در مقایسه با گروه کنترل) کاهش داده است. میزان اثربخشی درمان 50 درصد بوده است. همچنین نتایج کوواریانس تکمتغیری روی نمرات پس آزمون نگرانی با کنترل نمودن پیشآزمون نشان داد که بین گروهها در نمرات نگرانی در پسآزمون تفاوت معناداری مشاهده میشود (F(1,31) = 56/97 , P < 0/001). با نگاهی به میانگینها مشخص شد که نمرات نگرانی در پسآزمون در گروه آزمایش بهطور معناداری کاهش یافته است؛ بنابراین گروهدرمانی معنوی با رویکرد اسلامی به طور معناداری نگرانی را در گروه آزمایش (در مقایسه با گروه کنترل)، کاهش داده است. میزان اثربخشی درمان 64 درصد بوده است. بحث و نتیجهگیری: نتایج نشان داد که گروهدرمانی معنوی بهطور معناداری میانگین نمرات اضطراب و نگرانی این گروه از دانشجویان را کاهش داده است. در تبیین اثربخشی این شیوه درمانی میتوان گفت که نخستین و شاید مهمترین عامل، مربوط به تأثیر ویژه معنویت درمانی در بهبود نگرش و تفسیر فرد نسبت به زندگی است؛ در واقع معنویت با هدف قرار دادن باورهای فرد، ارزیابیهای شناختی مهم را در فرایند مقابله تحتتأثیر قرار میدهد و به فرد کمک میکند تا وقایع منفی را به شیوه متفاوتی ارزیابی و حس قویتری از کنترل را ایجاد کند و موجب آرامش و اطمینان خاطر وی در زندگی شود (فلاح و همکاران، 1390). از سوی دیگر، ایمان به خداوند سبب ایجاد احساس ایمنی در فرد مضطربی می-شود که برداشت منفی از تهدید و ارزیابی خطر، بهویژه در موقعیتهایی دارد که غیرقابل کنترل و پیشبینی هستند؛ زیرا فرد حوادث جهان را در تصرف مدبری فعال و حکیم میداند. عامل دیگر که میتواند اثربخشی این پژوهش را تسهیل کند مربوط به برخی از ویژگیهای بومی و فرهنگی جامعه ماست. مردم ایران براساس شرایط فرهنگی، مردمی مذهبی هستند و برای سازگاری با شرایط بحرانی و استرسزا بیشتر به مذهب روی میآورند (رضایی، سیدفاطمی و حسینی، 1387). در جامعه ما مذهب از مؤثرترین تکیهگاههای روانی به شمار میرود که میتواند معنای زندگی را در تمامی عمر فراهم سازد و فرد را از بیمعنایی نجات دهد؛ بهویژه در مواقع سخت و بحرانی میتواند کمک مهمی برای فرد باشد. بر این اساس برخی از تجارب و شواهد نشان میدهند که در کشور ما درمان بسیاری از اختلالات روانی ـ عاطفی در تعامل با مسائل معنوی قرار دارند و بدون توجه به آنها، تشخیص و درمان موفقیتآمیز نخواهد بود (قدمپور، رحیمیپور و سلیمی، 1394). | ||
کلیدواژهها | ||
گروهدرمانی؛ معنویت؛ اضطراب؛ نگرانی | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 190 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 21 |